Hani hata yapınca derdin ya; ''iki elinle bi şeyini doğrultamıyorsun'' diye, fıtıktanmış o ahh ah! Sonradan fark ettim de, sanırım ben; Prostat dolayısıyla, içimdeki sıkıntıları dışarı vuramaz olmuşum. Bu yalnızlık insana, genç yaşta yaşlı insanların sıkıntılarıyla yaşamayı da öğretiyor.
Ben boş verdim baba, boş verdim her şeyi. Bırak onlar istediği gibi görsün beni. Sen hep haklıydın baba, hep, e bizde gençtik o zaman, bilenedik tabi... Ama, geri gelmiyor böyle söyleyince dimi; gene sen haklı çıktın ya, ne diyeyim sana! Neyse baba neyse, bu hayat hep böyle devam edecek. Korkmuyorum, benim vaktimde bir gün gelecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder