KONUŞAMIYOR

Aslı binmez bir gece,

Asr-ı saadete uyanan üç beş hece
Konuşamıyorum
Ne vurdumduymaz küsmelerim
Ne bir avuntu bu bilmece
Gör beni ey gözleri yeşilim
Konuşamıyorum

Uyuyor limanda gemiler,
Deniz uyuyor.
Bir ben uyanığım koca şehirde,

Bir de imam efendi ezan okuyor.

Kim bilir kaç sabah uyandım sana
Ellerimde bir valiz veda
Konuşamıyorum.

Susuz kalmış koca şehir.
Toprak susuz, hasat susuz.
Bir ben kana kana su içiyorum.
Bir de keyifçi abim rakıyla karışık.
Öyle alakasız ki şişeler konuya
Kelimeler kayıyor birbirine
Konuşamıyorum

Sessiz bir geceye bulaşmış sokak
Suçlular sessiz, devrimciler sessiz
Tüyler ürpertiyor yalnızlıklar
Nasıl da dilsiz ve köçek
Öfkeli bir şair gibi, ne masum miyavlıyor garip
Nerdesin ey gözleri yeşilim
Konuşamıyorum